رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران گفت: محققان دانشگاه استنفورد نظریه قدیمی «زوج ها شروع به شبیه سازی و هر روز بیشتر شدن یکدیگر» را آزمایش کردند و با علم مدرن آن را رد کردند. او گفت: زوج ها. بعد از ازدواج و به مرور زمان شباهت بیشتری به یکدیگر پیدا نمیکنند، اما از همان ابتدا زن و مرد تمایل دارند افراد مشابهی را از نظر ظاهر، شخصیت، ارزشها و موقعیت اجتماعی و اقتصادی برای ازدواج انتخاب کنند.
دکتر فریبرز دورتای در پاسخ به این سوال که آیا زوج ها بیشتر شبیه هم هستند، گفت: «تحقیق تی مک کورن در دانشگاه استنفورد نشان می دهد که افراد از ابتدا تمایل به ازدواج دارند. مانند شریک زندگی خود انتخاب کنید و در واقع زوج ها به مرور زمان به یکدیگر شبیه نمی شوند.
هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: بررسی عکس های ذکر شده از چهره بیش از 500 زوج در ابتدای ازدواج و در دوره های بعدی (حداقل 20 سال بعد) نشان داد که بسیاری از زوج ها در چهره خود شباهت هایی داشتند. آغاز زمان تغییر نکرده است، بنابراین محققان به این نتیجه رسیده اند که مردم تمایل دارند به دنبال شریکی باشند که از ابتدا شبیه آنها باشد.
چرا شریک زندگی را انتخاب می کنیم که شبیه خودمان باشد؟
این روانشناس در پاسخ به این سوال که چرا شریک زندگی را انتخاب می کنیم که شبیه خودمان باشد؟ وی تصریح کرد: دلایل بیولوژیکی و جامعه شناختی وجود دارد که چرا افراد نه تنها از نظر ظاهری بلکه از نظر شخصیتی، ارزشی و موقعیت اجتماعی و اقتصادی نیز تمایل به انتخاب چنین شریکی برای همزیستی دارند. بخشی از آن این است که ما توسط افرادی احاطه شده ایم که از نظر جغرافیایی یا اجتماعی شبیه ما هستند. از سوی دیگر، مردم چیزهایی را ترجیح می دهند که بیشتر با آنها آشنا هستند. ما تمایل داریم توسط افرادی مانند خودمان دوست داشته باشیم. به همین دلیل است که موجودات زنده تمایل دارند جفت هایی را انتخاب کنند که دارای ژن های مشابه هستند.
به گفته هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی، افراد ممکن است به دلیل «تعصبات درون گروهی» ترجیح دهند که همسرانشان هم نژاد با آنها باشد و به دلیل «خودخواهی ضمنی» جذب مردان و زنانی همشکل خود شوند. چهره ها.
چهره های آشناتر جذاب ترند
وی افزود: در عین حال محققان دریافتهاند که چهرههای متمایزتر جذابیت کمتری دارند و چهرههای آشناتر جذابیت بیشتری برای افراد دارند و میتوان گفت عامل «آشنایی» تأثیری در تمایل افراد به ازدواج با مردان ندارد. و زنان که شبیه آنهاست.
وقتی زیبایی ها جذب می شوند
رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران ادامه داد: محققان دریافته اند که مردان و زنان جذاب تری تمایل به جفت گیری دارند، مانند مردان و زنانی که ویژگی های چهره مشابهی دارند. همچنین ممکن است افراد هنگام انتخاب شریک، ناآگاهانه به دنبال چهره والدین خود بگردند. شاخص توده بدنی یکی دیگر از عوامل مهم در انتخاب چنین افرادی برای ازدواج است، بنابراین بررسی ها نشان می دهد که گاهی اوقات همسران از نظر شاخص توده بدنی، وزن و قد شبیه هم هستند. این شباهت در تیپ بدنی ممکن است به دلیل ترجیحات افرادی باشد که شبیه هم هستند یا به روش معمول زندگی. گاهی اوقات زوج ها واقعاً شبیه یکدیگر نیستند، اما از طریق همدلی با یکدیگر احساسات مشابهی را تجربه می کنند و بنابراین می توانند حالات چهره مشابهی پیدا کنند.
این تصور غلط که “افراد مخالف جذب یکدیگر می شوند”
وی با اشاره به باور قدیمی در بین عموم مردم مبنی بر اینکه «افراد متعارض جذب یکدیگر می شوند»، گفت: این باور در حالی است که شباهت و هماهنگی همسران در روابط بسیار مهم به نظر می رسد. به طور خاص، نظریه زناشویی نشان می دهد که افراد بیشتر به سمت افرادی جذب می شوند که ویژگی هایی مشابه ویژگی های خود دارند. بر اساس این نظریه، افراد از نظر سلامت روحی و جسمی و حتی نگرش در هنگام وارد شدن به یک رابطه مشابه هستند. علاوه بر این، زوجها در طول زمان بر اساس معیارهای مختلف روانی اجتماعی همگام هستند، زیرا این شباهت بین زوجها ارتباط تنگاتنگی با رفاه، شادی و سلامت آنها دارد.
شباهت ها «دو به دو» منجر به رضایت از زندگی می شود
دارتاژ در پاسخ به این سوال که آیا این تمایل به انتخاب چنین شریکی چیز مثبت و سازنده ای برای زندگی مشترک است، توضیح داد: شباهت های زوجین با نتایج مثبت همراه است زیرا رضایت از زندگی و حمایت از شوهر را به دنبال دارد. در مقابل، تفاوت بین زوجین با ناسازگاری، کاهش رضایت زناشویی و افزایش خطر طلاق همراه است. زوج های عاشق و موفق اغلب از نظر خصوصیات متفاوتی شبیه هم هستند و همچنین به مرور زمان به هم نزدیکتر می شوند. در واقع، روانشناسان می گویند که این شباهت ها احتمالاً مفید هستند زیرا اگر شبیه شوهران ما باشند، بیشتر از زندگی لذت می برند.
درتاج در پایان سخنان خود با بیان اینکه یافته های محققان نشان می دهد که شباهت همسر واقعاً مهم است، افزود: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد شباهت های خارج از ویژگی های شخصیتی اصلی نیز مهم است. به عنوان مثال، یک مطالعه اخیر روی زوجها که توسط پائولینا جوکس از دانشگاه ورشو و همکارانش انجام شد، نشان داد که زنان زمانی که دیدگاههای سیاسی را با شریک زندگی خود به اشتراک میگذارند، در روابط شادتر هستند. از سوی دیگر، مطالعه دیگری نشان می دهد که زوج ها در صورتی که دیدگاه های سیاسی مشابهی داشته باشند، شادتر هستند.