آصف اوشری، نویسنده ارشد این مطالعه و دانشیار دانشگاه جورجیا، گفت: «اثرات منفی استرس کاملاً واضح است و جدید نیست. “اما اطلاعات کمتری در مورد اثرات استرس محدودتر وجود دارد.”
وی ادامه می دهد: یافته های ما نشان می دهد که سطوح پایین تا متوسط استرس با افزایش فعال سازی عصبی در حافظه فعال مرتبط است که منجر به عملکرد ذهنی بهتر می شود.
حافظه کاری اطلاعات کوتاه مدتی است که شما هر روز از آن برای مواردی مانند به خاطر سپردن شماره تلفن یا به خاطر سپردن مسیرها برای رسیدن به جایی استفاده می کنید.
برای هدف این مطالعه، محققان اسکن MRI بیش از 1000 نفر با پیشینه های نژادی و قومی مختلف را بررسی کردند.
افرادی که سطوح پایین یا متوسط استرس را گزارش کردند، در بخشهایی از مغز که درگیر حافظه فعال هستند، فعالیت بیشتری داشتند.
در همین حال، یافتهها نشان میدهد افرادی که سطوح بالایی از استرس را گزارش میکنند، فعالیت کمتری در این مناطق از مغز دارند.
تیم تحقیقاتی سطح استرس را از طریق سؤالات زیر ارزیابی کرد: “در ماه گذشته، چند بار به دلیل اتفاق غیرمنتظره ای که رخ داده است ناراحت شده اید؟” آیا با هم کنار می آیید؟
محققان همچنین از شرکت کنندگان پرسیدند که آیا احساس می کنند زندگی معناداری دارند یا خیر.
برای ارزیابی حافظه فعال، به شرکت کنندگان یک سری عکس نشان داده شد و از آنها خواسته شد که آنها را به خاطر بیاورند.
محققان MRI مغز شرکتکنندگان را در حین انجام وظایف ارزیابی فعالسازی عصبی در بخشهای مختلف مغز مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
نویسندگان این مطالعه خاطرنشان کردند که استرس مزمن بد می تواند ساختار مغز را تغییر دهد و منجر به افزایش ماده سفید به قیمت ماده خاکستری شود. ماده خاکستری در کنترل ماهیچه ها، تصمیم گیری، خودکنترلی و تنظیم هیجانی نقش دارد.
این مطالعه خاطرنشان می کند که این استرس مزمن همچنین می تواند خطر سردردهای میگرنی، فشار خون بالا و بیماری قلبی را افزایش دهد.
اما استرس کم یا متوسط می تواند به ایجاد انعطاف پذیری و کاهش خطر ابتلا به اختلالات روانی مانند افسردگی و رفتارهای ضد اجتماعی کمک کند.
به نظر میرسد شرکتکنندگانی که از حمایت خانواده یا دوستان بیشتری برخوردار بودند، بهتر میتوانستند با سطوح پایین تا متوسط استرس به روشی سالم کنار بیایند.
منبع: مهر
انتهای پیام/